- şehir dışında
- а) за преде́лами го́рода, за́ городомб) кро́ме кого-чего
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
şehir dışında
Смотреть что такое "şehir dışında" в других словарях:
kamyon faresi — is. Yük taşıyan kamyonlarda saklanıp fırsatını bulduğunda mal çalan kimse Kamyon farelerinin, kamyonlara şehir dışında bindiğinde inat ediyor musun hâlâ? R. Ilgaz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kırlık — is., ğı Kır olan yer, şehir dışında açıklık yer Etrafı kırlık, mezarlık, uzun bir yoldan gidiyorduk. H. R. Gürpınar … Çağatay Osmanlı Sözlük
villa — is., İt. villa Yazlıkta veya şehir dışında, bahçeli, müstakil ev Zarif villalar, muazzam bağ ve bahçeler, düz ve geniş yollar gözüküyordu. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
yerleşke — is. Şehir dışında kurulmuş bir üniversitenin alanı ve yapıları, kampüs … Çağatay Osmanlı Sözlük
NAMAZGÂH — Namaz kılınan yer. İbadetgâh. Eskiden şehir dışında, kırda ve sed üzerinde mihrab konulmak suretiyle namaz kılınmak için yapılan yere verilen addır. * Bir kasabanın bütün halkını bir arada bulunduran geniş sahaya da bu ad verilirdi. Bayramlarda… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Карс — У этого термина существуют и другие значения, см. Карс (значения). Город Карс тур. Kars … Википедия
ana — is. 1) Çocuğu olan kadın, anne Gözyaşları döken hanım herhâlde gelinin anası olacaktı. H. Taner 2) Yavrusu olan dişi hayvan 3) Dinî bakımdan aziz tanınan bazı kadınlara verilen saygı unvanı Fatma Anamız. Meryem Ana. 4) ünl. Yaşlı kadınlara… … Çağatay Osmanlı Sözlük
göbek — is., ği 1) İnsan ve memeli hayvanlarda göbek bağının düşmesinden sonra karnın ortasında bulunan çukurluk Düğmeleri birer birer açtı göbeğine dek. Z. Selimoğlu 2) Yağ bağlamış şişman karın Göbeğini eritmek için her sabah bir saat yol yürür. 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
iskele — is., İt. scala 1) Deniz taşıtlarının yanaştığı, çoğu tahta ve betondan yapılmış, denize doğru uzanan yer Vapurdan indi, iskeleye çıkar çıkmaz etrafına bakındı. S. F. Abasıyanık 2) Kıyıya yanaşan deniz aracına doğru uzatılan eğreti küçük köprü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kır — 1. is. 1) Beyazla az miktarda siyah karışmasından oluşan renk Gözlerinden, kırları artan sakalına bir iki damla yaş düştü. F. R. Atay 2) sf. Bu renkte olan Kır sakal. Kır at. Birleşik Sözler gök kır koyu kır bakla kırı demir kırı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kırsal nüfus — is., top. b. Tarımla uğraşan, genellikle şehir sınırları dışında, köy ve kasabalarda yaşayan nüfus … Çağatay Osmanlı Sözlük
